Heel aandachtig even aan een stukje chocolade proeven, het heel bewust vastnemen, even omdraaien en bekijken, het beluisteren, betasten, eraan ruiken, kijken hoe het eruit ziet, een manier om met voeding om te gaan.
Op een teken een heel klein stukje in je mond nemen en er zo lang mogelijk over doen vooraleer het in te slikken. Het geeft een heel andere gewaarwording, dan het zomaar in te slikken en nog meer te willen.
Enkele leerlingen hebben er een hele lange tijd over gedaan, ze wilden echt heel goed proeven. Ze konden het ook heel goed!
Naderhand vertelden ze hun ervaringen, elke jongen had een ander antwoord, enkelen hele rijke zinnen, zoals: "Het smaakte zacht!" en "Het smolt op mijn tong." Heel diverse antwoorden kwamen naar voren, en elk mocht zeggen wat ze hadden ervaren, zonder dat de anderen daar een reactie op moesten hebben. Het was OK.
Daarna vertelden ze hoe ze zich erbij voelden en de meesten wisten te vertellen dat ze zich heel goed en opgewekt voelden, om zo'n les te kunenn meemaken. Niet alledaags, of wel? In 2014 is dat het wel.
Ervaren dat elk van ons uniek is in het beleven van een ervaring, en dat je die heel intens kan ervaren, al is het maar een klein stukje chocolade ... er kan een wereld aan smaak, geur ... opengaan.
Na dit inzicht kwamen we samen om eerst met twee, dan per drie en later zelfs per vier te proberen om vanuit zithouding recht te geraken. Het was een hele klus ... samenwerken moest wel, anders geraakte je niet recht met je vrienden ... dat kan alleen samen. Samen aan hetzelfde werken, nl. rechtstaan.
Hieronder ziet u enkele sfeerbeelden, waaruit je kan herleiden dat de opdracht behoorlijk moeilijk was voor enkele leerlingen ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Dank voor uw reactie!